26 Haziran 2020 Cuma

Şimdi Seninle - II

     
The Bois de Boulogne with people walking , Vincent Van Gogh                        Işınla beni spak butonu


   Şimdi seninle kederli bir sonbahar gününe asılı kalmış iki yaprağız

   Az sonra soğuk bir yel alacak ikimizden birini
   Apansız bir kımıltı yerleşecek içimize
   Akıp giden zamanın içinde savrulacağız
   Bilirsin bütün kızıl derililer kaybeder
   Spartakus kazanır
   İşte bu yüzden canım
   Bütün aşklar yarım kalmalıdır
   Yarımda bir bütündür neticede
   İki çeyrekten oluşur düşününce
   Ve bilirsin Bütün yenilgilerin mayası zaferle yoğurulmuştur
   Kölelikten kurtulan toplumlar hürriyete kavuşmuştur
   Şimdi seninle savrulan zamanın içinde iki yorgun yaprağız
   Az sonra savrulacağız
   Hoyrat bir rüzgar alacak ruhumuzu
   Bilirsin o zaman esaretinden kurtulur bütün aşklar
   Esaretler bir bakıma güzeldir
   Yan yana olmanın kaçınılmaz sonunu geciktirir
   Şimdi seninle Bir ağaç dalına esir iki ayrı yaprağız
   Rüzgarı kendinden menkul bir göğe bakmaktayız
   Yeterince sustuysak birbirimizi anlayabiliriz
   Yine de illegal ayrılıkların önüne geçemeyiz
   Az sonra azalarak yok olacağız
   Kırıntılarımıza basan kuşlar ötmeyi unutacak
   Belki bir defter arasında kurutulan anılar olacağız
   Ayrı defterlerde ayrı sonlara doğru yol alacağız
   Hazan vakti elzem
   Şimdi seninle kuruyan iki yaprak gibiyiz
   Yeterince kuruyunca ayrılacağız
   Giderken ardımıza bakmayacağız

5 Haziran 2020 Cuma

100 Yıl



  Starry Night , Vincent Van Gogh                 Malum Buton

    Sevgilim, 

   bu şiiri sana 100 yıl önceden yazıyorum 

   100 yıl alacak çünkü gelişin, biliyor fakat üzülmüyorum 

   Yokluğunu dolduruyorum 

   Bazen bir kitapla bazen bir şiirle 

   Şarkılar dinliyor dans ediyorum 

   Küçük çocuksu oyunlar kuruyorum 

   Hiçbirini hayata geçirmiyorum 

   Tehlikeli oyunlar oynamak istiyorum bazen 

   Uçurum kenarlarına gitmek 

   Hayatın anlamını düşünmek gibi 

   Korkma hiçbirini yapmıyorum 

   Yalnızca gökyüzünü seyrediyorum 

   Bazı yorgun zamanlarda 

   Yalnızlığımı dizginlesin diye 

   Bulutları içiyorum 

   Sessizliği örtüyorum üstüme gece olunca 

   Her şey son bulunca 

   Bir günün ardı oluyorum 

   Uyku tutmayınca 

   Kalkıyorum bir şiir demliyorum 

   Gündüz düşlerini tekmeliyorum 

   Mutlu şiir yoktur sanıyorum 

   Umuttan söz etmiyorum 

   Gemilerimi ay ışığında yüzdürüyorum 

   Yıldız ağlarına takılıyor balıklarım, önemsemiyorum 

   Pullarından yeni yıldızlar doğar nasıl olsa biliyorum 

   Bu mısraları sana 100 yıl önceden yazıyorum 

   Geldiğinde 100 yıl büyümüş olacağım biliyorum 

   Hayatın fırınında yavaş yavaş pişiyorum 

   Yanmadan çıkacak mıyım bilmiyorum 

   Belki biraz korkuyorum 

   Korkularımı puslu yıldızlara anlatmıyorum 

   Işık’ları sönmesin diye açık bırakıyorum 

   Üstüme geceyi örtüyorum 

   Yine de uyuyamıyorum 

   İşte sana böyle bir geceden 

   100 yıl önceden sesleniyorum 

   Geldiğinde kim olurum bilmiyorum 

   Değişeceğim elzem 

   Mutlak bir birlikteliğimiz olsun diye 

   Hayatın ununda eleneceğim 

   Seni üzmemek için kendimden gideceğim.



Fiksasyon*

  Yorgun kelimeler biriktiriyorum gözyaşlarım içinde Bir yağmur damlasının bulutundan ayrılışını düşünüyorum Git gide hafifleyişi ve azalara...