Yâre-i vuslat

            

   Serde ayrılık  varsa

   Gün gelip de 

   Yare-i vuslat olmaz 

   Hasretler bedene hapsolmaz 

   Bekleyip dursan da 

   Yârdan haber gelmez 

   Zamanın çarkları

   Devinimi bırakıp durmaz 

   Bu bitap ruha bi çare bulunmaz 

   Mecnundur yüreğim 

   Çölden geri durmaz 

   O yare varmadan derdine derman onmaz

   Yare-i vuslat olsa da 

   Sevdayı vuslat sayma

   Sevdalar mezedir ruha

   Öyle bi hal ki benden içeri

   Bir garip mecnun misali 

   Leyladan geçemez

   Ferhat’a çalıp 

   Dağlar da delemez 

   Savrulur kor alevi 

   Kavrulur yüreği 

   Bu bitap ruha bir çare bulunmaz 

vuslatsızlık Demi

Gustav Klimt , The Kiss          Işınla beni spak butonu

   Gemiler gelmez artık 

   Ufuk’ta duyulmaz vapur düdükleri 

   Mart’ı sesleri 

   Dalgalara kapılamam İnan ki

   Gözlerimde aksetmez masmavi deniz 

   Nerede unuttum hevesimi bencileyin 

   Sere serpe yalnızlığa uzanıyorum 

   Belki biraz yok oluyorum 

   Kasvetli bulutları yorgan belliyorum 

   O kasvetli bulutlar ki 

   Her gece kabus olur yağar üzerime 

   Ne bir ay ne de bir yıldız 

   Bu gecelerde  de yalnız 

   Hasretler yükselir gökte 

   Zaman alır başını gider ya öyle 

   Ne gece biter ne de sigara 

   Vuslatlar uzaktır çok uzakta 

   Çıkmazdan bir sokakta 

   İsimsiz bir barikatta döğüşerek ölmüştür

Gece Sonesi

   Kalktım bir şiir demledim 
   Geceye astım sayfalarını 
   Ay kurutsun diye mısralarını 
   Açtım bir kitap okudum 
   Sayfalarca seni aradım 
   Yeniden rastlaşalım diye
   Küle dönmeden evvel 
   Bütün cümlelerde seni buldum 
   Kalbimi o kitapta unuttum 
   Ruhumu senli cümlelere esir ettim 
   Adının geçtiği her geceyi 
   Bir virgülle ayırdım 
   Bu hikayenin sonuna üç nokta koydum
   Bekle dedim zaman dedim 
   Ölmeyi beceremedim.