Adadaki çocuk

                           

   Dizlerini karnını çekmiş 

   Oturmuş bir çocuk 

   Bu ıssız adada 

   Dalgalara dalmış gözleri 

   Düşündükçe seni anmış 

   Bir balık olsam demiş 

   Onun gözlerinde yaşardım 

   Ah bir kaybolsam demiş 

   Yüzme bilmezmiş 

   Oturmuş bir taşa 

   Yosunları izlemiş 

   Berrak sulardan korkmazmış 

   Senin kalbin gibi sanmış 

   Korkmadan usulca ayaklarını sokmuş 

   Su biraz soğukmuş 

   Ama durdukça alışmış

   Bir insan başka bir insana da

   Ancak böyle alışırmış 

   Yüreğindeki buzları 

   Çözebilirim sanırmış 

   Balıkları izlemiş 

   Kendini içine gizlemiş 

   Çözemeyince buzları 

   Oradan uzaklaşmış 

   Bu ıssız adaya böyle ulaşmış 

   Su balıkların eviymiş

   Annesi öyle anlatmış çocuğa 

   Bir kalbur zaman masalında 

   Bir insan da başka bir insanın 

   Evi olabilirmiş 

   Onu göğüs kafesine 

   Saklayabilirmiş 

   Hep orda yaşarım sanmış 

   Kendine dair ne varsa 

   Oraya sığdırmış 

   Kendini orada bırakıp 

   Bu ıssız adaya gelmiş 

   Kendinden vazgeçermiş 

   19 yaşındaymış çocuk 

   Daha yolun başındaymış 

   Pek çokları için

   Ona sorsanız 

   Bundan öteye hayat yokmuş 

   Beklemekten usanmıyormuş